12 czerwca 2022
Hydroizolacja posadzki jest stosowana przede wszystkim w miejscach najbardziej narażonych na stały kontakt z wodą w celu odcięcia ich od potencjalnego źródła wilgoci, ale również w razie zastosowania mas samopoziomujących dla wyrównania podłoża. Tworzy ją specjalna warstwa ochronna, która zabezpiecza daną powierzchnię przed naciąganiem materiałów wilgocią. Od prawidłowego wykonania hydroizolacji zależy trwałość całego budynku, a także bezpieczeństwo i komfort życia wszystkich domowników.
Podczas wykańczania posadzki niezwykle ważnym etapem jest jej odcięcie od wilgoci z gruntu. Podłoga na poziomie budynku o zwiększonej wilgotności, a zatem w garażu lub piwnicy, jest szczególnie narażona na działanie wilgoci i z tego względu powinna zostać całkowicie odcięta od jej źródła. Prace związane z hydroizolacją tej strefy budynku powinny być prowadzone zgodnie z aktualnymi standardami, aby uniknąć ewentualnych błędów wykonawczych. Zastosowanie niewłaściwych materiałów lub wybranie nieodpowiedniej metody mogą być katastrofalne w skutkach. Wszelkie usterki mogą bowiem prowadzić do przenikania wody do pomieszczeń i wsiąkania jej w warstwę elementów konstrukcyjnych budynku, uszkadzając przy tym strukturę materiałów budowlanych i prowadząc do ich korozji.
Działanie wilgoci ma szkodliwy wpływ na materiały budowlane i materiały na ocieplenie budynku. Ich ciągły i bezpośredni kontakt z wodą prowadzi do zmian strukturalnych i utraty podstawowych właściwości cieplnych. Bardzo szybko wzrasta również współczynnik przewodzenia ciepła lambda, co łatwo zauważyć po wychładzaniu się budynku i wzroście jego energochłonności. W obiekcie takim pogorszeniu ulega również mikroklimat w poszczególnych pomieszczeniach, pojawia się charakterystyczny stęchły zapach i odczuwalne jest ciężkie powietrze. Jeśli wilgoć utrzymuje się w budynku przez dłuższy czas, zawilgoceniu ulegają również ściany wewnętrzne, na których możemy zaobserwować ogniska pleśni i grzybów. Odparowywaniu gromadzącej się w pomieszczeniach wilgoci towarzyszyć może krystalizacja soli, co dodatkowo prowadzi do uszkodzenia warstwy ocieplenia oraz tynku. Zawilgocony styropian czy mokra wełna mineralna mają mniejszą wytrzymałość i izolacyjność, pogorszeniu ulegają również ich parametry hydrofobowe i wzrasta ciężar właściwy, przez co mogą obciążać elementy murowe i przyczynić się do ich deformacji i odspajania.
Układanie folii w płynie to najczęstszy rodzaj hydroizolacji posadzki. Podstawowym składnikiem tego materiału są żywice syntetyczne, odznaczające się świetnymi właściwościami izolacyjnymi. Dzięki temu produkt zyskuje doskonałe parametry techniczne i jest łatwy w aplikacji. Swoją konsystencją przypomina farbę olejną, a do jego nakładania wystarczy pędzel lub wałek malarski. Zanim przystąpimy do kolejnego etapu prac, po nałożeniu produktu należy odczekać wskazany przez producenta czas, potrzebny na jego dokładne wyschnięcie. W efekcie uzyskujemy jednolitą warstwę, odporną na wilgoć i zabezpieczającą posadzkę przed naciąganiem wody.
W przeciwieństwie do folii w płynie, masy uszczelniające mają większą grubość, jednak odznaczają się lepszą izolacyjnością i dokładniejszym kryciem. Produkuje się je na osnowie cementu z dodatkiem żywic syntetycznych, przez co charakteryzują się większą gęstością. Niestety, są też trudniejsze w aplikacji. Nakłada się je na wybraną powierzchnię za pomocą pacy glazurniczej, po czym dokładnie się wygładza. Niezwykle ważne na tym etapie jest bardzo dokładne rozprowadzenie masy na całej powierzchni, ponieważ wszelkie usterki będą miały bezpośredni wpływ na sprawne działanie hydroizolacji.