Izolacja podłogi na gruncie - zasady, materiały, możliwe błędy wykonawcze

15 grudnia 2021

W budynkach niepodpiwniczonych podłoga położona jest bezpośrednio na gruncie, przez co kwestia jej izolacji termicznej staje się tym bardziej istotna. Zaizolowanie tej powierzchni pod kątem termicznym i przeciwwilgociowym stanowi ważne zadanie dla inwestora, stawiając go przed ważnym wyborem dotyczącym metody i zastosowanych materiałów izolacyjnych. Wszelkie ewentualne błędy wykonawcze mogą mieć długotrwałe i kosztowne do usunięcia skutki.

Rola izolacji termicznej podłogi na gruncie

Izolacja termiczna ma za zadanie zatrzymanie ciepłego powietrza i zminimalizowanie jego spadku wewnątrz ocieplanego pomieszczenia. Podłoga na gruncie jest szczególnie narażona na straty ciepła, przy braku warstwy ocieplenia ciągnący z gruntu chłód jest odczuwalny w całym budynku. Ocieplenie podłogi daje widoczne rezultaty w późniejszych rachunkach za energię grzewczą, przekłada się również na komfort życia - posadzka ma optymalną temperaturę, przez co jest przyjemna w dotyku nawet w sezonie jesienno-zimowym. Problem nieocieplonej lub niewłaściwie ocieplonej podłogi dotyczy nie tylko starego budownictwa, zdarza się że z powodów ekonomicznych inwestor rezygnuje z odpowiedniego zabezpieczenia termicznego podłogi, mimo że konsekwencje stają się dość szybko odczuwalne.

Jaki materiał izolacyjny?

W celu zapewnienia największej wydajności izolacji termicznej, niezwykle ważne jest stosowanie materiałów izolacyjnych i komponentów najwyższej jakości. Powinny one charakteryzować się wysokim współczynnikiem przewodzenia ciepła lambda i bardzo dobrą odpornością na działanie wilgoci. Należy również wybierać produkty o dobrych parametrach izolacyjności akustycznej i wysokiej klasie odporności mechanicznej. Najczęściej wybieranym materiałem do izolacji termicznej podłóg na gruncie jest styropian, ze względu na bardzo dobrą izolacyjność cieplną i odporność na wilgoć. Zaleca się stosowanie płyt styropianowych z oznaczeniem fasada/dach/podłoga, produkowanych na bazie polistyrenu ekspandowanego z dodatkiem grafitu, który odznacza się większą twardością i mniejszą nasiąkliwością.

Kolejność prac ma znaczenie

Poprawnie wykonana izolacja podłogi na gruncie jest złożona z kilku warstw, a do każdej z osobna stosuje się przeznaczone do tego komponenty. Pierwsza warstwa, znajdująca się pod budynkiem, powinna zostać przysypana zagęszczonym piaskiem, a następnie wykończona betonem. Na tak przygotowaną warstwę podkładową, wykonuje się bardzo starannie izolację hydroizolacyjną, złożoną z grubej folii, a następnie układa się warstwę styropianu. Najlepiej, by płyty styropianowe były układane w dwóch lub nawet trzech warstwach o grubości od 10 do 40 cm, dodatkowo na mijankę spoin. Taki zabieg wyklucza powstawanie mostków termicznych. Warstwa styropianu powinna zostać pokryta folią paroizolacyjną, aby odizolować wylewkę od warstwy izolacyjnej, na którą wylewany jest beton. Należy pamiętać, że całkowity czas wiązania betonu wynosi około 14 dni, przy czym powinien on wysychać stopniowo i w sposób naturalny.

Najczęstsze błędy wykonawcze

W czasie prowadzenia prac termoizolacyjnych na poziomie podłóg na gruncie może dojść do różnych zaniedbań i błędów wykonawczych, które po ich zakończeniu, niestety pozostają i w dalszej perspektywie mogą mieć fatalne skutki dla energochłonności budynku. Najczęściej zdarzają się nieprawidłowości w wykonywaniu warstw hydroizolacyjnych przez pozostawienie nieszczelności czy nie dotrzymanie ciągłości warstw izolacji. Błędy mogą również wynikać z niewystarczającego zagęszczenia warstwy piasku na poziomie pierwszej warstwy, a także mogą być związane z niedbalstwem w układaniu warstwy ocieplenia ze styropianu. Zbyt cienka warstwa wylewki betonowej w stosunku do grubości styropianu z kolei może doprowadzić do jej pękania i odwarstwiania się.