10 lipca 2021
Dachy płaskie są połączeniem dachu i stropu i dlatego określa się je często mianem stropodachu. Mają znacznie praktyczniejsze zastosowanie w porównaniu z dachami stromymi, pozwalając na zagospodarowanie całej powierzchni najwyższej kondygnacji, a w nowoczesnym budownictwie - dają możliwość urządzenia ogrodu. Najczęściej występują w obiektach wielkokubaturowych i blokach mieszkalnych, ale coraz częściej są spotykane w domach jednorodzinnych o nowoczesnej bryle. Sposób ocieplania takiego dachu zależy od jego konstrukcji - czy jest wentylowany, czy niewentylowany.
Stropodach pełni funkcję konstrukcyjną, a dodatkowo jest przegrodą hydroizolacyjną, termoizolacyjną, akustyczną i paroprzepuszczalną. Najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest stropodach wentylowany, jego konstrukcja zapewnia swobodną cyrkulację powietrza nad stropem.
W przypadku stropodachu wentylowanego, elementem nośnym jest strop, a opierającą się na nim konstrukcję pokrycia najczęściej wykonuje się z elementów drewnianych. Pokrycie składa się wyłącznie z materiałów o wysokiej szczelności, takich jak papa. Między pokryciem a ułożonym na stropie ociepleniem pozostawia się pustą przestrzeń, a gromadząca się tam wilgoć jest odprowadzana przez otwory wentylacyjne. Powstała szczelina powietrzna pełni funkcję wentylacyjną, która chroni warstwę izolacyjną przed zawilgoceniem, powstającym na skutek skraplania się pary wodnej z ogrzewanych pomieszczeń.
Izolacja stropodachu wentylowanego polega na ułożeniu warstwy izolacyjnej na przygotowanej wcześniej paroizolacji. Kolejną warstwą jest dach właściwy, a następnie warstwa pokryciowa uszczelniająca. Należy pamiętać o pozostawieniu nad warstwą cieplną pustej przestrzeni, tzw szczeliny wentylacyjnej, która ma za zadanie odprowadzenie gromadzącej się wilgoci. Do ocieplania stropodachu wentylowanego stosuje się zwykle metodę “blow in”, polegającą na wdmuchiwaniu pod ciśnieniem luźnych materiałów izolacyjnych. Najczęściej stosowanym do ocieplania materiałem jest wełna skalna, z której wykonuje się również niepalne ocieplenie poziomych przestrzeni poddaszy nieużytkowych i użytkowych.
W odróżnieniu od stropodachu wentylowanego, w stropodachu niewentylowanym poszczególne warstwy przylegają bezpośrednio do siebie. Takie rozwiązanie najczęściej stosuje się w przypadku hal produkcyjnych, magazynów, obiektów handlowych, czy kompleksów sportowych. To zwykle kilkadziesiąt metrów kwadratowych płaskiej powierzchni, wymagającej ocieplenia i zabezpieczenia przed opadami atmosferycznymi. Izolacja jest układana na betonowej powierzchni stropu nad ostatnią kondygnacją. Bezpośrednio pod powłokowymi pokryciami dachowymi układa się izolacje termiczne.
Stropodach niewentylowany sprawdzi się wyłącznie w budynkach nieogrzewanych ze względu na niewielką emisję pary wodnej. Jego dużym minusem jest silne nagrzewanie się, a także powstawanie pęknięć w miejscu oparcia stropu na ścianach zewnętrznych. W efekcie, może dochodzić do zawilgocenia wełny mineralnej, przez co traci ona swoje właściwości termoizolacyjne.
Do ocieplania stropodachu niewentylowanego również używa się płyt izolacyjnych z wełny skalnej. Są one układane na folii paroizolacyjnej, a ich brzegi powinny do siebie przylegać. Powierzchnię wełny nacina się i w powstałych przestrzeniach umieszcza się specjalne profile sześciogięte, stanowiące podkonstrukcję do mocowania pokrycia dachu. Na powierzchni warstwy ocieplenia układa się folię paroprzepuszczalną, osłaniającą izolację przed uszkodzeniami mechanicznymi i ułatwiającą odparowywanie z niej wilgoci. Ostatnim etapem jest montaż pokrycia dachu.