07 marca 2024
Podczas termoizolacji lub termomodernizacji budynku łatwo o przeoczenie trudno dostępnych miejsc. Powierzchnie niedocieplone lub całkowicie pominięte w czasie prac ociepleniowych tworzą miejsca potencjalnie narażone na powstanie mostków termicznych, wpływając destrukcyjnie na efekt termomodernizacji. Jak właściwie ocieplać miejsca trudno dostępne w budynku i które materiały termoizolacyjne najlepiej w tym celu zastosować?
Pojęciem mostka termicznego określamy takie miejsce w przegrodach zewnętrznych, przez które ucieka ciepło z wnętrza budynku. Powstaje on najczęściej na styku balkonu ze stropem, na wysokości piwnicy, przy oknach i parapetach, a także w okolicy nadproży i wieńców. W przypadku różnicy temperatury wewnątrz i na zewnątrz domu w miejscu powstania mostka termicznego dochodzi do punktowego wychładzania, co skutkuje większym zapotrzebowaniem na energię grzewczą w budynku, a zatem wzrostem jego energochłonności. Co więcej, na powierzchni mostków termicznych może dochodzić do wykraplania pary wodnej, co niesie poważne ryzyko zawilgocenia i powstania pleśni. Mostki termiczne są możliwe do zlokalizowania poprzez pomiar termowizyjny, czyli z zastosowaniem kamery termowizyjnej, przedstawiającej obrazowo wszelkie anomalie termiczne w budynku.
Dla powodzenia termoizolacji budynku niezwykle ważna jest kwestia prawidłowego osadzenia stolarki okiennej i drzwiowej. Zarówno drzwi, jak i okna zewnętrzne powinny zostać zamocowane jak najbliżej krawędzi ściany nośnej, a dla najlepszych rezultatów - w linii ocieplenia. W przypadku nawet niewielkich odstępów między ościeżnicą a styropianem, może dochodzić do sporych strat ciepła. Najbardziej wskazany jest montaż warstwowy okien, tak zwany ciepły montaż, polegający na zastosowaniu trzech warstw dla lepszego uszczelnienia i optymalnej izolacji. Należy przy tym pamiętać o zabezpieczeniu warstwy piany poliuretanowej w oknie przed negatywnym wpływem wilgoci. Podobnie, miejsce styku okna z murem zabezpiecza się taśmą paroizolacyjną i paroprzepuszczalną, aby skutecznie odciąć tę powierzchnię od działania wilgoci. W przypadku okien połaciowych, pozbawionych osłaniających je ramek termoizolacyjnych, konieczne jest wykonanie izolacji z elastycznej wełny mineralnej o grubości minimum kilku centymetrów.
Główną funkcją nadproża jest przenoszenie ciężaru znad otworu drzwiowego czy okiennego na sąsiadujące z nim ściany, co niweluje ryzyko zawalenia się muru nad tym otworem. Pomimo bardzo dobrej wytrzymałości i odporności na obciążenia, żelbetowe nadproża mają bardzo słabe parametry izolacyjne, a zatem bez odpowiedniej izolacji termicznej tworzą idealne środowisko do powstania mostków termicznych. Do ocieplania nadproży i wieńców najlepiej sprawdzi się zamkniętokomórkowa pianka PUR, na przykład PURTECO PSC 35. Ten nowoczesny izolator odznacza się wysoką gęstością i bardzo dobrymi właściwościami. Na szczególną uwagę zasługuje współczynnik przewodzenia ciepła, który w przypadku tego produktu nie przekracza 0,023 W/(mK). Poza tym, pianka PUR jest materiałem niskoprężnym, dzięki czemu nie powoduje zbyt dużego nacisku na ściany. Jeśli ocieplamy ściany dwuwarstwowe lub trzywarstwowe od zewnętrznej strony, nadproża i wieńce nie wymagają dodatkowego ocieplenia - w zupełności wystarczy warstwa izolacji ze styropianu lub wełny mineralnej.